ΤΟ ΝΗΣΙ-ΑΝΤΙΟ ΚΥΡΙΑ....

Τρανσέξουαλ υποψήφια στο Σαν Φρανσίσκο

Εχει υπηρετήσει στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, έχει τελειώσει σπουδές μηχανικού και ήταν επικεφαλής επιτυχημένης επιχείρησης πώλησης σεξουαλικών παιχνιδιών. Τώρα η Τερέζα Σπαρκς είναι υποψήφια στις ενδιάμεσες εκλογές για μια θέση στο συμβούλιο ελέγχου του Σαν Φρανσίσκο. Ολα αυτά μπορεί να δείχνουν λίγο αντικρουόμενα, δεν την καθιστούν όμως αμφιλεγόμενη για ένα τέτοιο χρίσμα. Το γεγονός ωστόσο ότι μέχρι πριν από δέκα χρόνια η Τερέζα ήταν άντρας σίγουρα δεν είναι κάτι που «χωνεύεται» εύκολα από το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ.

Αν εκλεγεί, θα είναι η πρώτη τρανσέξουαλ που εκλέγεται στο Συμβούλιο των Επιβλεπόντων, ένα νομοθετικό όργανο του Σαν Φρανσίσκο. Η συγκεκριμένη πολιτεία έχει ωστόσο παράδοση στην ανοιχτόμυαλη επιλογή αξιωματούχων. Εκεί εξελέγη το 1977 ο Χάρβεϊ Μιλκ, ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος πολιτικός.

«Αυτή η περιοχή χρειάζεται κάποιον με σοβαρό επιχειρηματικό και οικονομικό υπόβαθρο και πραγματικά πλατύ φάσμα εμπειριών» δηλώνει στους «New York Times» η Σπαρκς, μια ψηλή γυναίκα με μεγάλες πλάτες και εύκολο χαμόγελο, που τονίζει ότι είναι η μόνη που έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά σε αυτήν την εκλογική μάχη. Εχει βέβαια και αρκετούς «σκελετούς» στην ντουλάπα του παρελθόντος της, αλλά κατάφερε να τους αφοπλίσει πριν τους χρησιμοποιήσουν εναντίον της οι πολιτικοί της αντίπαλοι, απλώς και μόνο μιλώντας η ίδια γι’ αυτούς. Για παράδειγμα, δεν διστάζει να αποκαλύψει τα ηλεκτροσόκ που υπέστη στο παρελθόν για να καταπολεμήσει τα ψυχολογικά της προβλήματα, τα δύο της διαζύγια αλλά και τις κακές σχέσεις που έχει με τα δύο από τα τρία της παιδιά.

Επιπλέον οι πολιτικές της τοποθετήσεις συγκινούν ακόμα και τους πιο συντηρητικούς. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι κατάφερε να πάρει με το μέρος της τον Τζιμ Φλαντ, έναν παραδοσιακό ρεπουμπλικάνο, γόνο ενός από τα μεγαλύτερα «τζάκια» του Σαν Φρανσίσκο. Οπως εξομολογείται ο ίδιος στους «New York Times», όταν άκουσε την πρώτη φορά για την περίπτωσή της, δεν ήθελε καμία σχέση μαζί της. Ωστόσο εντυπωσιάστηκε από τις λογικές προτάσεις της για την πόλη, τις οποίες βέβαια κάποιοι καταγγέλλουν ως πολύ συντηρητικές.

Η άγνωστη (gay) ζωή του Τζεφιρέλι

Ο Φράνκο Τζεφιρέλι φέρνει στο φως τις λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής του. Ο θρύλος της σκηνοθεσίας μιλάει ανοιχτά για την ομοφυλοφιλία του, αλλά και για το πώς κατάφερε από ένα νόθο ορφανό να αναδειχθεί σε μεγάλη μορφή της τέχνης αφού σώθηκε χάρη στο... σεξ δύο φορές που βρέθηκε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα!

Ο «Ιλ Μαέστρο», με αφορμή την κυκλοφορία τον άλλο μήνα της έκδοσης «Franco Zeffirelli: Complete Works», μιας καταγραφής της ζωής και του έργου του, μίλησε στους κυριακάτικους «Τάιμς» από το σπίτι όπου ζει με τους δύο «γιους» του, τον 62χρονο Πίπο και τον 53χρονο Λουτσιάνο, δύο παλιούς εραστές του τους οποίους υιοθέτησε το 2000. Το έκανε γιατί δεν ήθελε μετά τον θάνατό του να δοθεί η περιουσία του σε μακρινούς του συγγενείς.

Εκεί, καθηλωμένος από διάφορες επεμβάσεις στο ισχίο, δουλεύει μανιωδώς. «Η δουλειά είναι ό,τι μου έχει απομείνει» λέει. Και όταν δεν δουλεύει, βλέπει τηλεόραση και μιλάει για πολιτική, ιστορία, την παιδική ηλικία, αλλά και τη φιλία του με την Κοκό Σανέλ και τη Μαρία Κάλλας, «μια προσωπικότητα που άφηνε τους πάντες με κομμένη ανάσα».

Με την ίδια ευκολία που εξυμνεί, ο Τζεφιρέλι μπορεί να ακυρώσει. Χαρακτηρίζει τον Λουκίνο Βισκόντι «καθόλου σημαντικό κινηματογραφιστή», ενώ προσθέτει ότι η ταινία του «Θάνατος στη Βενετία» ήταν τραγική. Ολα αυτά, παρά το γεγονός ότι συζούσαν ως εραστές αρκετά χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του '40.

«Ιδιαίτερη» σχέση όμως είχε αναπτύξει και με τους Σκωτσέζους, των οποίων υπήρξε διερμηνέας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Θυμάται ακόμη ότι παρακολούθησε στην αγκαλιά ενός Σκωτσέζου στρατιώτη την καταστροφή του ιστορικού κέντρου της Φλωρεντίας, τον Αύγουστο του 1944, από τη Βέρμαχτ. Μάλιστα, δεν διστάζει να πει ότι «πρέπει να είναι κανείς αδίστακτος στο σεξ. Πρέπει να είναι πρόστυχος και ταυτόχρονα βίαιος. Είναι σάρκα, είναι αίμα», εξηγεί.

Εξάλλου, ο ίδιος γνώρισε από νωρίς αυτό το «άγριο παιχνίδι» αφού ήταν ο καρπός της σεξουαλικής επαφής ενός παντρεμένου με την επίσης παντρεμένη Αλαΐντε, η οποία ήταν ήδη μητέρα τριών παιδιών. Η Αλαΐντε πέθανε όταν ο Φράνκο ήταν έξι ετών και από τότε τον ανέλαβε μια ξαδέρφη του βιολογικού του πατέρα, η Λίντε Κόντι. Ο εραστής της ήταν που τον μύησε στην όπερα. Και ήταν το σεξ που τον κράτησε στη ζωή ώστε να μπορέσει να χαράξει τη λαμπρή καριέρα του.

Την πρώτη φορά που ήταν μπροστά στο απόσπασμα ως παρτιζάνος, σώθηκε τελευταία στιγμή αφού ο φασίστας που θα τον εκτελούσε αποδείχθηκε ότι ήταν καρπός της αδυναμίας του πατέρα του να κρατά το φερμουάρ του κλειστό: ήταν ετεροθαλής αδερφός του. Τη δεύτερη, που συνελήφθη ως φασίστας και θα τον εκτελούσαν οι κομμουνιστές, ο παρ’ ολίγον εκτελεστής του τον ερωτεύτηκε και τον έσωσε κρύβοντάς τον σπίτι του.

Βραζιλία: Δραματική αύξηση στις δολοφονίες ομοφυλοφίλων

Οι δολοφονίες ομοφυλόφιλων έχουν αυξηθεί σημαντικά στη Βραζιλία και το 2009 έφτασαν τις 198, ενώ σε σχέση με το 2007 η αύξηση φτάνει το 62%, σύμφωνα με την οργάνωση...
... Grupo Gay da Bahia (GGB).

Οι αμβλώσεις, οι γάμοι μεταξύ ομοφυλόφιλων και η ποινικοποίηση των εγκλημάτων κατά ομοφυλόφιλων έχουν φτάσει να είναι στο κέντρο των ομιλιών των υποψηφίων για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών που θα διεξαχθούν στις 31 Οκτωβρίου, αλλά μόνο από την θρησκευτική τους πλευρά και όχι από την κοινωνική, καταγγέλλει η οργάνωση μέσω της μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδας Globo.

Το 2009 δολοφονήθηκαν στη Βραζιλία 198 ομοφυλόφιλοι (έναντι για παράδειγμα 35 στο Μεξικό) ένδεκα περισσότεροι από το 2008 και 76 περισσότεροι από το 2007, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η οργάνωση υπεράσπισης των ομοφυλόφιλων.

Από την ίδρυσή της, το 1980, η οργάνωση έχει καταγράψει μέχρι και πέρυσι, 3.196 δολοφονίες ομοφυλόφιλων δηλαδή περίπου 110 ετησίως κατά μέσο όρο.


zougla

Συγκλονιστική συνέντευξη Πανταζή στο περιοδικό ΕΓΩ. «Μου άρεσε ο Βαγγέλης που ήταν gay»

(Ο Πανταζής με τόλμη μιλάει για τα πάντα)


«Έστειλα σε ηθοποιό ένα φορτηγό λουλούδια. Δεν παντρεύτηκα ποτέ. Σκέφτηκα να πάω με gay γιατί μου την έπεφτε δίχως σταματημό. Τελικά... τα έφτιαξα με μία κοπέλα που ήταν μαζί του».

Χωρίς πλάκα, το ξέρετε ότι ο έρωτας τιμωρείται με θάνατο στο Ιράν;

(Οι gay είναι το 0,0% του πληθυσμού στο Ιράν, γιατί πολύ απλά τους σκοτώνουν)

Είναι η Λεϊλά και ο Παρχάμ. Είχαν την ατυχία να ερωτευτούν κόντρα στο θεοκρατικό Ιράν. Πρόκειται για ιστορία αγάπης στη χώρα όπου δεν τολμάς να ερωτευτείς και να έχεις διαφορετική γνώμη για το καθεστώς…
Την ιστορία τους... έφερε στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα το ΒΗΜΑ και η Ειρήνη Ψυχάρη.
Ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ για την ηθική στη χώρα των μουλάδων.

Τόλης Σκουλαριώτης: «Είμαι gay, δεν το κρύβω»

Ανατρεπτικός, απολαυστικός και προκλητικός ο Τόλης Σκουλαριώτης, P.R. fashion, μιλάει σε γνωστή Κυριακάτικη εφημερίδα για τη ζωή του, αλλά και την τηλεόραση. «Είμαι gay και δεν το κρύβω. Δεν είμαι ρατσιστής γενικά και μου αρέσει να συναναστρέφομαι σε αυτό το ... γκέτο. Και το διασκεδάζω πολύ. Αυτοί που είναι ανοιχτόμυαλοι και χαμογελαστοί άνθρωποι με κερδίζουν αμέσως. Η σχέση του με την τηλεόραση όμως ποια είναι; «Γιατί να ασχοληθώ, αφού με καλούν απλώς για να κάνω τζάμπα διάφορα πράγματα; Δεν μου έχει γίνει ποτέ πρόταση. Θα μου άρεσε να παρουσιάσω κάτι που να έχει σχέση με τη μόδα και το lifestyle του χώρου αυτού. Αλλά για να κουτσομπολέψω, αποκλείεται. Με αηδιάζει!»Ο ίδιος όμως μιλά για τα όνειρα του. «Να σταματήσει η κρίση αυτή που έχει κόψει στα δύο τον κόσμο. Φτάσαμε στο σημείο να δανειζόμαστε και να λέμε μακάρι να έχουμε τα βασικά για να ζήσουμε. Και εγώ στο παρελθόν είχα δανειστεί από φίλους για μια δύσκολη στιγμή και το έκανα με μεγάλη χαρά. Αλλά τώρα το φαντάζεσαι να γινόταν αυτό; Υπερβολικά μικρός, στο Αλεποχώρι, έκανα προβολή ταινιών και έβαζα εισιτήριο μία δραχμή για να μαζεύω χρήματα»
Πηγή: Espresso