Πράγματι, βλέποντάς τον κανείς πάνω στη σκηνή να δίνει σάρκα και οστά στη Ρένα, την Αλίκη και τη Μελίνα δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει ότι η λάμψη αυτού του καλλιτέχνη δεν ανήκει στο σήμερα, κρατάει από τα παλιά και παραπέμπει στη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου.

Τα τελευταία 14 χρόνια ο Διονύσης Ζάχος έχει πρωταγωνιστήσει σε λαμπερά shows, από τα οποία «παρελαύνουν» συνήθως και τα 52 πρόσωπα που μιμείται. Είναι «τα παιδιά του», όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, και γίνονται το βήμα του για να καυτηριάσει μέσω της σάτιρας πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις.

Οσο για το κοινό; Είναι πάντοτε κοντά του και του… κλείνει το μάτι. Σαν να…συνωμοτεί μαζί του σε όλα αυτά που λέει, χρησιμοποιώντας πότε τη φωνή της Ελένης Μενεγάκη, πότε της Μαρίας Καβογιάννη και πότε της Αντζελας Δημητρίου.

«Στις παραστάσεις μου δεν χαϊδεύω τ’ αφτιά κανενός ούτε κάνω δημόσιες σχέσεις. Αυτό κρατάει τη σχέση μου με το κοινό τόσα χρόνια» λέει ο Διονύσης Ζάχος στην «Espresso της Κυριακής».

«Δεν ξέρω αν είμαι καλός στη σάτιρα και τις μιμήσεις. Λένε πως είμαι. Εκείνο που ξέρω με σιγουριά, είναι πως έχω άριστη επικοινωνία με τον κόσμο. Οι θεατές είναι επί της ουσίας οι πρωταγωνιστές στις παραστάσεις μου.

Μου αρέσει να τους σηκώνω στη σκηνή και να παίρνουν μέρος σ’ αυτό που κάνω. Θεωρώ μαγικό το interactive στοιχείο και απολαμβάνω αυτό το παιχνίδι του... καλικάντζαρου, χωρίς να έχω εμμονή με κανέναν. Το κάνω για να περάσουμε καλά. Κάθε μέρα προσεύχομαι να μη χάσω την αξιοπρέπειά μου. Θέλω ο κόσμος να με έχει ψηλά στα μάτια του» συνεχίζει ο προικισμένος καλλιτέχνης, που… χτυπάει φέτος εις διπλούν, με σατιρικό show αλλά και σε δραματικό μονόλογο!

Εχοντας υπηρετήσει με αγάπη και συνέπεια την κωμωδία επί σειρά ετών, ο Διονύσης παίρνει φέτος το ρίσκο να δοκιμάσει τις αντοχές του στο δράμα. Θα πρωταγωνιστήσει στο μονόπρακτο «Μνήμες», ένα ψυχόδραμα σε κείμενο και σκηνοθεσία Στέβης Μπουζιάνη, που θα κάνει πρεμιέρα το Σάββατο 23 Νοεμβρίου στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων, στο Θησείο.

«Σίγουρα, κρύβει ένα στοίχημα αυτό το καλλιτεχνικό βήμα μου. Είναι κόντρα σ’ αυτά που έχει συνηθίσει να βλέπει ο κόσμος από μένα. Εδώ δεν μιμούμαι ένα πρόσωπο ούτε καλούμαι να σατιρίσω μια κατάσταση.

Υποδύομαι έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε σύγχυση συναισθημάτων καθώς οι μνήμες του τον καταδιώκουν. Πρόκειται για έναν πετυχημένο συγγραφέα που τον έκανε ο πατέρας του αυτό που είναι, χωρίς να το έχει επιλέξει ο ίδιος. Ενα βράδυ, λοιπόν, φτάνει σε απόγνωση και βρίσκεται στη σοφίτα του παραπαίοντας μεταξύ ζωής και αυτοκτονίας».

Ο καλλιτέχνης κάνει λόγο για έργο με πολλά μηνύματα που αγγίζει ευαίσθητες χορδές. «Ολοι μας έχουμε ψυχολογικά τραύματα και μνήμες που μας καταδιώκουν. Κάθε μέρα παλεύουμε με τον εαυτό μας για να γίνουμε καλύτεροι. Αυτό που μπορεί να μας κάνει καλύτερους είναι να σκεφτόμαστε το μεγαλύτερο λάθος της προηγούμενης μέρας. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας. Αυτός μάς πολεμάει τις περισσότερες φορές».

Οι «Μνήμες» θίγουν και το θέμα της ομοφοβίας, καθώς -όπως λέει ο Ζάχος- ο ήρωας του είναι άφυλος. «Τελικά ο έρωτας και τα συναισθήματα έχουν φύλο; Αυτή είναι μια ερώτηση που προκύπτει από την παράσταση. Είδα πρόσφατα στις ειδήσεις τον δημοσιογράφο Θεόδωρο Ανδρεάδη Συγγελάκη να καταδικάζει μία ακόμη αυτοκτονία ενός γκέι αγοριού στην Ιταλία εξαιτίας της ομοφοβίας και να κάνει κι ο ίδιος μια σχετική δημόσια δήλωση για τον εαυτό του.

Τον στηρίζω απόλυτα σε όσα είπε. Είναι ανάγκη να σταματήσουν πια αυτές οι τραγωδίες και να αποδεχτούμε τους ανθρώπους όπως είναι. Οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού είναι απαράδεκτη. Σ' ένα σημείο της παράστασης λέει ο ήρωάς μου ότι έχουμε ξεχάσει να χρησιμοποιούμε τη λέξη “άνθρωπος” και βάζουμε μονάχα ταμπέλες . “Ανθρωπο με είπανε; Δεν με είπανε’” λέει».

Η συγγραφέας και σκηνοθέτρια του έργου «Μνήμες» είδε τον πρωταγωνιστή της στο πρόσωπο του Διονύση Ζάχου στην περσινή παράστασή του στο «Doors». Υπήρχε ένα δραματικό στιγμιότυπο στο τέλος του show όπου ο καλλιτέχνης ξεβαφόταν μπροστά στον καθρέφτη -υπό τη μουσική υπόκρουση του τραγουδιού «Γερνάω μαμά»- κι έλεγε ότι όλες οι γυναίκες που μιμείται είναι σταρ, όμως μπροστά στον καθρέφτη τους όλοι οι άνθρωπο είναι ίδιοι.

«Αυτό είδε η Στέβη και μου το πρότεινε. Ημουν πολύ διστακτικός στην αρχή. Οχι μόνο επειδή έπρεπε να μάθω απ’ έξω ένα κείμενο 30 σελίδων, αλλά και γιατί είναι κάτι μακριά απ’ ό,τι άλλο έχω κάνει μέχρι τώρα. Είμαι ηθοποιός όμως. Εχω τελειώσει τη δραματική σχολή Φωτιάδη. Ετσι, αφού διάβασα το κείμενο και μου άρεσε -και αφού οι φίλοι που εκτιμώ και εμπιστεύομαι με συμβούλευσαν να προχωρήσω-, είπα “'πάμε”!

Μπορεί τα shows με τις μιμήσεις και τη σάτιρα να με βοήθησαν να γίνω πιο γρήγορα γνωστός, όμως ήταν όνειρό μου να πατήσω και στο σανίδι. Συζητούσα πράγματα κατά καιρούς, αλλά οι προτάσεις που μου γίνονταν για το θέατρο αφορούσαν πάντοτε κωμωδίες. Για κάποιο λόγο, παρόλο που εγώ ήμουν θετικός, αυτές οι προτάσεις δεν κατέληγαν ποτέ σε συνεργασίες. Δεν ήθελε το κάρμα; Δεν ήταν σωστό το timing; Ποιος ξέρει.

Φαίνεται πως η μοίρα μού είχε γράψει να μην ξεκινήσω με κάτι εύκολο, αλλά να πέσω σε πιο βαθιά νερά. Θέλω την υποστήριξη του κόσμου σ' αυτό γιατί είναι ένας νέος ορίζοντας. Αλλωστε, το σόου έχει ημερομηνία λήξης, ενώ μέσα από το θέατρο θα μπορώ να αναπνέω μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Πόσο πια να κάνω τη Φουρέιρα και την Πάολα; Με σκέφτεσαι να κάνω την Πάολα στα 60 μου; (σ.σ.: γέλια)»

«The Artist Show»

Από αυτή την Τετάρτη ο Διονύσης Ζάχος επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο «Doors» (στο Κολωνάκι) παρουσιάζοντας το «The Artist Show», μια ολοκαίνουργια παράσταση σε κείμενα δικά του, σκηνικά Γιώργου Τραβασάρου και μουσική επιμέλεια Ακη Παππά.

Τα υπέροχα κοστούμια υπογράφει ο Φάνης Αντωνιάδης και τις περούκες ο Κωνσταντίνος Σβεντζούρης. Ο τίτλος και η φωτογράφιση που έκανε ο Βασίλης Ψαρρός για την προώθηση του show παραπέμπουν στην εποχή του μεσοπολέμου και στην οσκαρική ταινία «The Artist» του Μισέλ Χαζαναβίσιους. «Μα, κι εμείς για το Οσκαρ πάμε» σχολιάζει με χιούμορ ο Διονύσης.

«Μετά την περσινή μας επιτυχία επιστρέφουμε στο στέκι μας, στο Κολωνάκι, έχοντας ετοιμάσει πολύ ωραία πράγματα. Μεταξύ αυτών είναι ένα αφιέρωμα στον Γιώργο Μαρίνο, αυτόν τον μεγάλο δάσκαλο που αγαπώ και εκτιμώ. Διατηρώ μαζί του άριστες σχέσεις και μου έδωσε την άδεια να δανειστώ ένα κείμενο από την παράσταση που είχε δώσει στη “Μέδουσα” το 1977. Λέγεται “Το σεξ” και συνοδεύεται από το ομώνυμο τραγούδι “Γιατί το σεξ είναι μια άλλη ιστορία”. Μιλάμε για ένα κείμενο 36 ετών που εξακολουθεί να είναι διαχρονικό. Αυτό δεν είναι η ποιότητα τελικά;».

Από το «The Artist Show» δεν θα λείπει ούτε φέτος η Ελένη Μενεγάκη. «Νομίζω πως είναι η Βουγιουκλάκη της εποχής μας. Την ξέρουν οι πάντες και την αγαπούν πραγματικά. Αυτό αποδεικνύουν και τα νούμερα εξάλλου». Στην παράσταση θα δούμε ακόμη τη Φωτεινή Πιπιλή να συνδέεται απευθείας με τη Βίκυ Σταμάτη στον Κορυδαλλό, το... νέο resort της Αθήνας, αλλά και τον Λάκη Γαβαλά να κάνει glamorous εμφάνιση με τα ρούχα του «Dancing» στο κελί του, το οποίο διαθέτει μέχρι και... ντισκομπάλα!

«Ζήσαμε να ακούσουμε και την ατάκα “Ο Λάκης Γαβαλάς και η ντάμα του” (σ.σ.: γέλια). Ως Λάκης θα μιλήσω για τους τέσσερις μήνες που πέρασα στη φυλακή παρέα με τα παιδιά από το Πέραμα» αποκαλύπτει ο Ζάχος.

Η αγαπημένη του Ζωζώ Σαπουντζάκη θα περάσει νέες... περιπέτειες τούτη τη χρονιά, αφού ο Διονύσης τη φαντάστηκε στο 1700 π.Χ. «Καινούργιες ανακαλύψεις έδειξαν πως με τη βοήθεια της Ζωζώς βγήκε ο Θησέας από τον λαβύρινθο και ήταν εκείνος που την έφερε στην Αθήνα για να κάνει το πρώτο της extra» λέει σκασμένος στα γέλια ο δημοφιλής μίμος καθώς μοιράζεται μαζί μας στιγμιότυπα από την παράσταση.

«Θα με δείτε βέβαια και ως Σάκη Ρουβά - Διόνυσο στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, ο οποίος τραγουδάει στις “Βάκχες” το σουξέ του “Το ξέρω είστε μόνες”. Πέραν της πλάκας τώρα, καλά έκανε και έπαιξε αρχαίο δράμα ο Σάκης. Δεν υπάρχει άλλος σαν αυτόν, να βγαίνει και να φωνάζει ο κόσμος. Είναι ο μεγαλύτερος σταρ της χώρας μας, έχει πολύ ταλέντο και τον αγαπάει ο κόσμος».

Ο Γιώργος Μαζωνάκης, η Καίτη Γαρμπή, η Νατάσα Θεοδωρίδου και πολλοί άλλοι θα περάσουν από τη σκηνή του «The Artist Show», ενώ θα υπάρχουν αρκετά χιουμοριστικά βίντεο με ωραία εικαστικά.

«Από τις παραστάσεις μου δεν μπορεί να λείπει ο πολιτισμός μας. Και πολιτισμός για μένα είναι η Μελίνα, η Αλίκη, η Ρένα. Σ' αυτές παίρνω και το περισσότερο χειροκρότημα. Μας λείπουν αυτοί οι άνθρωποι, δεν έχουμε τέτοιους. Αν πάρεις τους 300 της Βουλής, θα γελάσεις. Θεωρώ πως είμαστε ένας λαός που ξεχνάει εύκολα. Ψηφίσαμε δύο φορές τον Βενιζέλο και αυτή τη στιγμή έχουμε υπουργό Υγείας τον Αδωνη. Το επόμενο βήμα θα είναι να βάλουν την Μπεζαντάκου στο υπουργείο Παιδείας».

Ο Σουλεϊμάν της πρωινής ζώνης

Οι αγαπημένοι τηλεοπτικοί αστέρες του Διονύση Ζάχου είναι ο Γρηγόρης Αρναούτογλου και ο Αντώνης Κανάκης. «Τους θεωρώ πανέξυπνους, ταλαντούχους και ευρηματικούς. Φέτος έχω ξεχωρίσει και το ζευγάρι Πέτρος Κωστόπουλος και Τζένη Μπαλατσινού στο “Πρωινό mou”. Θεωρώ πως είναι το απόλυτο ελληνικό-ανατολίτικο ζευγάρι. Εκείνος είναι σαν τον Σουλεϊμάν κι εκείνη όπως η Χουρέμ. Ναι μεν δεν του φέρνει αντίρρηση μπροστά του αλλά πίσω του κάνει ό,τι θέλει. Τους θεωρώ πολύ πιο αυθεντικούς από τους... απέναντι».

ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ