Φαντάσου ότι είσαι στο σταθμό και περιμένεις με τα παιδιά σου το τρένο. Ένας άντρας βγαίνει από το τρένο και δυο παιδάκια ορμάνε επάνω του, φωνάζουν «Μπαμπά, μπαμπά» και εκείνος τα αγκαλιάζει και φιλάει. Ύστερα ο μπαμπάς σηκώνεται, κρατάει τα παιδάκια από το χέρι και ύστερα πάει πιο κάτω και φιλάει…τον άντρα που τα έχει φέρει, δηλαδή τον άλλο μπαμπά. Ουπς. Δεν το περίμενες αυτό, σωστά;
Ξέρω ότι σου φαίνεται ένα σενάριο πολύ μακρινό ίσως και ανύπαρκτο ειδικά για την Ελλάδα αλλά επειδή μπορεί να συμβεί, το σίγουρο είναι ότι το παιδί θα σε ρωτήσει. Κι εσύ θα πρέπει να του απαντήσεις.
Ένας φίλος μου, ομοφυλόφιλος που συζεί με τον σύντροφό του και έχουν αποκτήσει παιδί μέσω παρένθετης μητέρας, μου λέει πως όποτε βγάζει τον μικρό στο πάρκο, πάντα μα πάντα τον ρωτάνε «Η μαμά του; Που είναι η μαμά του;». Όταν ο ίδιος με τον σύντροφό του, αποφάσισαν να κάνουν οικογένεια, αποφάσισαν παράλληλα να δεχτούν ότι από τότε και στο εξής, ίσως και για πάντα, θα έπρεπε να εξηγούν τη μορφή της οικογένειάς τους στον κόσμο.
Όπως λέει και ο ίδιος «Δεν είμαι ψυχολόγος, είμαι απλά ένας gay μπαμπάς και το πώς θα το εξηγήσεις αυτό στο παιδί, εξαρτάται από την ηλικία του. Σαν gay μπαμπάς και όχι σαν ειδικός, θα δώσω μερικές συμβουλές γιατί στη τελική δεν θέλω τα παιδιά σου μια μέρα να πούν στα δικά μου ότι είναι περίεργο που δεν έχουν μητέρα».
Έχε λοιπόν στο νου σου τα εξής:
1. Η λέξη “gay”
Η λέξη “gay” ή «ομοφυλόφιλος» έχει αρνητική έννοια γι΄αυτό καλό είναι να δώσεις μια θετική χροιά καθώς εξηγείς στο παιδί σου. Το να είσαι ομοφυλόφιλος δεν είναι κατάρα ούτε ασθένεια. Και μην το κάνεις σπουδαίο ζήτημα, απλά πες το. Μεγαλώνοντας το παιδί, υπάρχει περίπτωση να ακούσει τη λέξη «π@στης» ή «π@στικο» και να την ακούσει για κάτι κακό. Γι’ αυτό όσο καλύτερα γνωρίζει το παιδί την αλήθεια, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να μην του περνάνε λάθος μηνύματα και αποχρώσεις λέξεων που εμείς οι άνθρωποι, τις έχουμε κάνει να ακούγονται αρνητικές.
2. Δεν χρειάζεται να προσποιηθείς ότι οι μισοί άνθρωποι είναι gay
Αν το παιδί, δεί στο δρόμο δυο γυναίκες ή δυο άντρες να φιλιούνται, δεν χρειάζεται να περάσεις στο άλλο άκρο με το να είσαι άνετος/η σε στυλ «Έλα μωρέ Νικολάκη, πώς κάνεις έτσι; Πρώτη φορά βλέπεις ομοφυλόφιλους;». Είναι φυσιολογικό για τον Νικολάκη να απορεί ή να ξαφνιάζεται. Διότι τα παιδιά υποθέτουν πως όλες οι οικογένειες έχουν μια μαμά και έναν μπαμπά, επειδή αυτή είναι η πλειοψηφία των οικογενειών που συναντούν στη καθημερινότητά τους. Αν θέλεις να τους δώσεις μια σφαιρική εικόνα, μπορείς να του πείς «Οι περισσότερες οικογένειες έχουν μια μαμά και έναν μπαμπά αλλά κάποιες έχουν δύο μαμάδες ή δύο μπαμπάδες». Όσο δεν ασκείς κριτική σε αυτή τη πραγματικότητα, τόσο λιγότερο «θόρυβο» θα κάνει στο παιδί το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας.
Μερικά παιδιά ίσως πούν κάτι του τύπου «Είναι περίεργο» ή μπορεί να νομίζουν ότι τους το λες για πλάκα. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τους θυμίσεις γιατί κάνετε αυτή τη κουβέντα και αν είσαι ειλικρινής, θα πιάσουν το νόημα και θα το εκλάβουν σοβαρά. Εξήγησέ τους ότι οι ομογονεϊκές οικογένειες είναι πολύ λίγες αλλά υπάρχουν με μια φράση όπως «Δεν είναι περίεργη αυτή η οικογένεια, είναι απλά διαφορετική από τη δική μας».
3. Βγάλε από το μυαλό τους, την ωμή αλήθεια
Ίσως ακουστεί ανόητο αυτό που θα πω αλλά ορισμένοι άνθρωποι, όταν ακούν για ομοφυλοφιλία και παιδιά, νομίζουν πως θα πας στο παιδί και θα τους πείς πώς το κάνουν οι ομοφυλόφιλοι. Εμ βασικά όχι. Ναι θα απαντήσεις ειλικρινά στις ερωτήσεις τους, αλλά τις πιο «σκληρές» πληροφορίες, θα τις αφήσεις για όταν πάνε στο Γυμνάσιο. Αν π.χ. η Κατερινούλα έχει δύο μπαμπάδες, είναι επειδή «Οι μπαμπάδες αγαπιούνται» ή επειδή «Ορισμένοι άντρες αγαπούν άλλους άντρες».
Η λέξη «αγάπη» από μόνη της, αρκεί γιατί σε τελική ανάλυση, για αγάπη μιλάμε. Δεν χρειάζεται να πείς «έλκονται» ή «Ορισμένα αγόρια τους αρέσουν αγόρια» γιατί και το παιδί μετά θα πεί «Κι εμένα μου αρέσουν τα αγόρια. Μάλλον είμαι gay!». Ή μπορείς να το συγκρίνεις με τη δική σας οικογένεια «Όπως εγώ αγαπάω τον μπαμπά, υπάρχουν και οικογένειες που αγαπιούνται δύο μαμάδες ή δύο μπαμπάδες». Κι αν το παιδί πεί «Μπλιάχ» ίσως το πεί επειδή και η δική σου εικόνα να φιλιέσαι με τον πατέρα του, του φαίνεται «απωθητική» και όχι επειδή οι gay το απωθούν.
4. Μην το αναγάγεις σε υπόθεση του παιδιού σου
Δεν χρειάζεται να πείς «Μια μέρα μπορεί κι εσύ να παντρευτείς έναν άντρα». Είναι σπουδαίο που θέλεις να διδάξεις στο παιδί σου να αποδέχεται τη διαφορετικότητα αλλά δεν χρειάζεται να το κάνεις να αναρωτιέται για το πόσο διαφέρει ή όχι το ίδιο. Τα παιδιά έχουν αρκετό χρόνο να ξεκαθαρίσουν τα συναισθήματά τους και όταν έρθει η στιγμή, διαβεβαίωσέ τα πως ό,τι κι αν επιλέξουν εσύ δεν θα πάψεις να τα αγαπάς.
5. Αν το παιδί σε ρωτήσει τι θα γίνει εκείνο όταν μεγαλώσει, πες του «πιθανόν straight»
Μόνο αν το παιδί εκφράσει τη περιέργειά του, θα πρέπει να φέρεις το θέμα στο τραπέζι. Αν όμως αναρωτηθεί «Ποιόν θα παντρευτώ;» μπορείς να του πείς «Πιθανόν να παντρευτείς ένα αγοράκι (αν είναι κορίτσι) ή ένα κοριτσάκι (αν είναι αγόρι) αν όμως διαλέξεις κάποιον του ίδιου φύλου, εγώ θα σε αγαπώ έτσι κι αλλιώς».
6. Θυμήσου τη μαγική φράση «Όλοι καταλήγουν με τους σωστούς γονείς»
Είναι πιθανό, αν τα παιδιά αντικρύσουν την εικόνα δύο μπαμπάδων, να σε ρωτήσουν «Μα τα παιδάκια δεν θέλουν μια μαμά;». Ακόμη και τα παιδιά που δεν ξέρουν πώς ακριβώς γίνονται τα μωρά, ξέρουν πως η γυναίκα είναι εκείνη που κυοφορεί και κάνει μωρά. Επομένως οι δύο μπαμπάδες, δεν «κολλάνε» στο σενάριό του.
Μην μπείς όμως σε λεπτομέρειες. Πες του μόνο ότι ναι οι γυναίκες είναι εκείνες που γεννάνε μωρά αλλά οι γυναίκες με τους άντρες είναι εκείνοι που τα μεγαλώνουν. Αν δύο άντρες θέλουν να κάνουν οικογένεια, τότε ναι, θα χρειαστούν τη βοήθεια μιας γυναίκας αλλά η γυναίκα αυτή δεν θα είναι η μαμά. Η συγκεκριμένη εξήγηση δεν διαφέρει από την εξήγηση που δίνει ο γονιός στο παιδί για την υιοθεσία. Διαβεβαίωσε τα παιδιά σου ωστόσο, ότι τα παιδιά αυτά βρίσκονται σε καλά χέρια και ότι όλα τα παιδιά καταλήγουν με τους σωστούς για εκείνα, γονείς.
7. Το πιο σημαντικό: Μίλα με τα παιδιά σου
Αργά ή γρήγορα τα παιδιά σου θα δουν ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι ή μια ομογονεϊκή οικογένεια. Αν λοιπόν έρθουν με ερωτήσεις, μην δείξεις ότι είναι περίεργο αυτό που είδαν, μην αλλάξεις θέμα, μην τους πείς ότι είναι πολύ μικρά για να τους εξηγήσεις και σίγουρα μην πείς ψέμματα ότι η μαμά του παιδιού, ήταν σπίτι και έπλενε. Αλλιώς το μήνυμα που θα δώσεις στα παιδιά, είναι ότι υπάρχει λόγος που οι άνθρωποι νιώθουν άβολα με τους ομοφυλόφιλους. Το ίδιο ισχύει για όλες τις οικογένειες, ομονογονεϊκές, μονογονεϊκές, θετές κλπ. Εξήγησέ τους απλά ότι κάθε οικογένεια, όπως και κάθε άνθρωπος, είναι διαφορετική.
Και κάτι τελευταίο αλλά σπουδαίο: Το νόημα και το μήνυμα που πρέπει να περνούν όλοι οι άνθρωποι, όχι μόνο στα παιδιά αλλά και γενικότερα, δεν είναι «όλοι πρέπει να είναι gay» αλλά «όλοι πρέπει να είναι ο εαυτός τους». Ότι οι άνθρωποι πρέπει να ζούν τη ζωή τους όπως επιθυμούν πάντα στα πλαίσια αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης. Δείξε στα παιδιά ότι οι μη παραδοσιακές οικογένειες, δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβάται. Το να διδάσκεις στο παιδί να αποδέχεται τους ομοφυλόφιλους είναι σαν να το διδάσκεις την αποδοχή με την ευρύτερη έννοια, μέρος της οποίας είναι και η αποδοχή του εαυτού του. Το να είσαι ο εαυτός σου, είναι το πιο σπουδαίο μήνυμα που μπορούν και οφείλουν οι γονείς να περνούν στα παιδιά τους!
