Ο κρυφός έρωτας που έτρεφε για εκείνον η σύζυγος ενός διάσημου Αυστραλού ζωγράφου, ο παρ' ολίγον γάμος του με μια πλούσια γυναίκα, ο οποίος χάλασε την τελευταία στιγμή, και η σεξουαλική... επίθεση που έκανε σε έναν νομπελίστα συγγραφέα μπροστά στα μάτια του συντρόφου του! Αυτά και πολλά ακόμη καυτά και γαργαλιστικά στοιχεία φέρνει στο φως της δημοσιότητας ένα καινούργιο βιβλίο, που αναφέρεται στην αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Κώστα Ταχτσή και τις καυτές νύχτες του στην Αυστραλία (απ' όπου απελάθηκε τελικά το 1962, αφού πρώτα προφυλακίστηκε, επειδή είχε συλληφθεί επανειλημμένα από την αστυνομία να κάνει πεζοδρόμιο ως τραβεστί τα βράδια στο Σίδνεϊ).
Αλληλογραφία
Ο Γιάννης Βασιλακάκος, πανεπιστημιακός ερευνητής και συγγραφέας που ζει στη χώρα των καγκουρό, μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο «Η άγνωστη αλληλογραφία του Κώστα Ταχτσή και η σχέση του με αυστραλιανούς καλλιτεχνικούς κύκλους» από τις εκδόσεις Οδός Πανός. Πρόκειται για άγνωστες στιγμές του θρυλικού συγγραφέα (δηλωμένου ομοφυλόφιλου και τραβεστί που το 1988 βρέθηκε στραγγαλισμένος στο σπίτι του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες) από την πεντάχρονη παραμονή του στην Αυστραλία, όπου βρέθηκε προκειμένου να γλιτώσει από τον εγχώριο εξευτελισμό λόγω της ιδιοσυγκρασίας του την εποχή που έγραφε το περίφημο βιβλίο του «Τρίτο στεφάνι».
Ο συγγραφέας Γιάννης Βασιλακάκος έναν χρόνο πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου του «Η αθέατη πλευρά της Σελήνης» (εκδόσεις Ηλέκτρα, 2009), που αποτελεί ένα είδος βιογραφίας του Κώστα Ταχτσή, ειδοποιήθηκε από τους κληρονόμους του Αυστραλού ζωγράφου Carl Plate (Καρλ Πλάτε) ότι είχαν στα χέρια τους το αρχείο αλληλογραφίας του Ελληνα συγγραφέα με τον ζωγράφο και τη σύζυγό του Jocelyn. Μιλάμε για ένα πολύ ενδιαφέρον υλικό, που δημοσιεύεται στο καινούργιο βιβλίο του συγγραφέα και φωτίζει διάφορες πλευρές της πολυτάραχης ζωής του Ταχτσή στη μακρινή ήπειρο, όπου έμεινε από το 1957 έως το 1962. Σε πολλά σημεία ο συγγραφέας περιγράφει και πολιτιστικά ζητήματα της εποχής σε Αυστραλία και Ελλάδα.
Ο Γιάννης Βασιλακάκος, πανεπιστημιακός ερευνητής και συγγραφέας που ζει στη χώρα των καγκουρό, μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο «Η άγνωστη αλληλογραφία του Κώστα Ταχτσή και η σχέση του με αυστραλιανούς καλλιτεχνικούς κύκλους» από τις εκδόσεις Οδός Πανός. Πρόκειται για άγνωστες στιγμές του θρυλικού συγγραφέα (δηλωμένου ομοφυλόφιλου και τραβεστί που το 1988 βρέθηκε στραγγαλισμένος στο σπίτι του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες) από την πεντάχρονη παραμονή του στην Αυστραλία, όπου βρέθηκε προκειμένου να γλιτώσει από τον εγχώριο εξευτελισμό λόγω της ιδιοσυγκρασίας του την εποχή που έγραφε το περίφημο βιβλίο του «Τρίτο στεφάνι».
Ο συγγραφέας Γιάννης Βασιλακάκος έναν χρόνο πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου του «Η αθέατη πλευρά της Σελήνης» (εκδόσεις Ηλέκτρα, 2009), που αποτελεί ένα είδος βιογραφίας του Κώστα Ταχτσή, ειδοποιήθηκε από τους κληρονόμους του Αυστραλού ζωγράφου Carl Plate (Καρλ Πλάτε) ότι είχαν στα χέρια τους το αρχείο αλληλογραφίας του Ελληνα συγγραφέα με τον ζωγράφο και τη σύζυγό του Jocelyn. Μιλάμε για ένα πολύ ενδιαφέρον υλικό, που δημοσιεύεται στο καινούργιο βιβλίο του συγγραφέα και φωτίζει διάφορες πλευρές της πολυτάραχης ζωής του Ταχτσή στη μακρινή ήπειρο, όπου έμεινε από το 1957 έως το 1962. Σε πολλά σημεία ο συγγραφέας περιγράφει και πολιτιστικά ζητήματα της εποχής σε Αυστραλία και Ελλάδα.Ο Κώστας Ταχτσής, αντισυμβατικός, διανοούμενος και Δον Κιχώτης, που μετοίκησε στην Αυστραλία όχι για να γίνει λαντζέρης και να ενσωματωθεί με τους μίζερους Ελληνες μετανάστες, αλλά για να συναναστραφεί με τους αγγλοσαξονικούς κύκλους της χώρας, όπως είχε πει άλλωστε ο ίδιος, ήταν για την Τζόσελιν Πλάτε «ένας πολύ όμορφος, γοητευτικός, ιδιοφυής, καλλιεργημένος, εξαιρετικά χαρισματικός, ταλαντούχος και αξιαγάπητος άνθρωπος, που δύσκολα άφηνε ασυγκίνητη μια γυναίκα». Μάλιστα, σύμφωνα με τον Βασιλακάκο, η σύζυγος του ζωγράφου ήταν ερωτευμένη μαζί του χωρίς ποτέ να το εκμυστηρευθεί και αυτή την εξομολόγηση την έκανε στον συγγραφέα, μπροστά μάλιστα στην κόρη της, Κάσι, η οποία επίσης υπεραγαπούσε και θαύμαζε τον Ταχτσή όταν ήταν μικρή!
Ανάμεσα στους διανοουμένους με τους οποίους συναναστρεφόταν στην Αυστραλία ο Ταχτσής ήταν και ο διάσημος νομπελίστας συγγραφέας και ένθερμος φιλέλληνας Πάτρικ Γουάιτ, ο οποίος διατηρούσε δεσμό με τον Ελληνοαιγύπτιο Μανώλη Λάσκαρη. Ο τελευταίος, σύμφωνα με τα απομνημονεύματά του που κυκλοφόρησαν σε βιβλίο στην Αυστραλία το 2008, διά χειρός του καθηγητή Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ Βρασίδα Καραλή, σέρνει τα εξ αμάξης στον Κώστα Ταχτσή και ούτε λίγο, ούτε πολύ τον χαρακτηρίζει «αδιάντροπο άτομο».
«Ηταν αχρείος»
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο υποφέραμε. Ο Πάτρικ τον απέφευγε με αισθήματα απόλυτης αηδίας. Απ' όταν έφυγε από την Αυστραλία δεν θέλησα ποτέ μου να τον ξανασυναντήσω. Ξαναγύρισε όμως το 1968 και προσπάθησε να μας ανταμώσει. Ενα εντελώς αδιάντροπο άτομο. Παρέμεινε πιστός στην αχρειότητά του έως την τελευταία στιγμή της ζωής του. Οταν ήταν στο Σίδνεϊ αυτός ο άνθρωπος προκάλεσε τόσους μπελάδες. Ηταν πολύ διεφθαρμένος χαρακτήρας, σας λέω. Αφήστε με να σας διηγηθώ μερικά από τα ανδραγαθήματά του.
Συνήθιζε να μας επισκέπτεται μία φορά τον μήνα στο Castle Hill και όποτε ερχόμασταν στο Σίδνεϊ έπρεπε να οδηγώ, αφού ο Πάτρικ δεν έμαθε ποτέ του να οδηγεί. Καταρχήν πλησίασε τον Πάτρικ με σεξουαλικές προθέσεις. Οσο απίστευτο και αν ακούγεται, μπροστά μου έβαλε χέρι στα απόκρυφα μέρη του, όπως λέμε εμείς στην Αλεξάνδρεια. Ο Πάτρικ ήταν έξω φρενών. Ο άνθρωπος ήταν ένας ακόρεστος νυμφομανής» εξομολογείται ο Μανώλης Λάσκαρης και συνεχίζει τη διήγησή του.
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο υποφέραμε. Ο Πάτρικ τον απέφευγε με αισθήματα απόλυτης αηδίας. Απ' όταν έφυγε από την Αυστραλία δεν θέλησα ποτέ μου να τον ξανασυναντήσω. Ξαναγύρισε όμως το 1968 και προσπάθησε να μας ανταμώσει. Ενα εντελώς αδιάντροπο άτομο. Παρέμεινε πιστός στην αχρειότητά του έως την τελευταία στιγμή της ζωής του. Οταν ήταν στο Σίδνεϊ αυτός ο άνθρωπος προκάλεσε τόσους μπελάδες. Ηταν πολύ διεφθαρμένος χαρακτήρας, σας λέω. Αφήστε με να σας διηγηθώ μερικά από τα ανδραγαθήματά του.
Συνήθιζε να μας επισκέπτεται μία φορά τον μήνα στο Castle Hill και όποτε ερχόμασταν στο Σίδνεϊ έπρεπε να οδηγώ, αφού ο Πάτρικ δεν έμαθε ποτέ του να οδηγεί. Καταρχήν πλησίασε τον Πάτρικ με σεξουαλικές προθέσεις. Οσο απίστευτο και αν ακούγεται, μπροστά μου έβαλε χέρι στα απόκρυφα μέρη του, όπως λέμε εμείς στην Αλεξάνδρεια. Ο Πάτρικ ήταν έξω φρενών. Ο άνθρωπος ήταν ένας ακόρεστος νυμφομανής» εξομολογείται ο Μανώλης Λάσκαρης και συνεχίζει τη διήγησή του.
«Κι έπειτα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, συνέχισε να μας επισκέπτεται συχνά και να μου διαβάζει με τον πιο θεατρικό τρόπο μια ιστορία που έγραφε στα ελληνικά (σ.σ.: εννοεί το "Τρίτο στεφάνι") σε μορφή εκτενούς μονολόγου δύο ή τριών γυναικών. Δύο γυναίκες χαμηλότερης δυνατής νοημοσύνης, προλεταριακής ανατροφής, που μιλούν χυδαία για τα πιο πρόστυχα πράγματα. Η ιδέα του Ταχτσή περί λογοτεχνίας ήταν να γράφει για το κουτσομπολιό του πλυσταριού. Μετά από τόσες συναντήσεις, έχοντας ανεχθεί τους ανιαρούς μονολόγους του, τόλμησα να του πω την ταπεινή μου γνώμη για όσα διάβαζε. Την είπα διακριτικά, χωρίς να υπερτονίζω την αντιπάθειά μου. Πετάχτηκε θυμωμένος από τον καναπέ στον οποίο ξάπλωνε σαν νωχελική αυτοκράτειρα και φώναξε: "Και τι ξέρεις εσύ από λογοτεχνία, απένταρε, πομπώδη πατρίκιε; Εσύ ούτε ένα καλό γ*** δεν μπορείς να κάνεις!". Πρόσθεσε κάτι προσβλητικό σχετικά με τα ερωτικά μου με τον Πάτρικ, τα οποία δεν τολμώ να επαναλάβω έως σήμερα».
Πάντως, ο Γιάννης Βασιλακάκος με τα γραφόμενά του και στα δύο βιβλία τονίζει ότι ο Κώστας Ταχτσής, ανεξάρτητα απ' ό,τι έκανε με το σώμα του, ήταν ηθικό άτομο. Συγκεκριμένα υποστηρίζει: «Μπορεί να πουλούσε το σώμα του, ποτέ όμως δεν πούλησε την ψυχή του. Απεναντίας, επέλεξε και/ή εξαναγκάστηκε να καταφύγει στο πρώτο προκειμένου να διαφυλάξει αμόλυντη τη δεύτερη και αυτό είναι το μεγαλείο του. Από αυτή την άποψη νομίζω ότι υπήρξε αναμφίβολα ένας άνθρωπος με μεγάλο ηθικό ανάστημα, ένας αληθινός άνδρας, όπως τον αποκαλούσε ο κριτικός Κώστας Γεωργουσόπουλος. Τελικά, ο Ταχτσής υπήρξε ένας μεγάλος αμαρτωλός, που όμως καθαγιάστηκε με το αθώο αίμα του».
Πάντως, ο Γιάννης Βασιλακάκος με τα γραφόμενά του και στα δύο βιβλία τονίζει ότι ο Κώστας Ταχτσής, ανεξάρτητα απ' ό,τι έκανε με το σώμα του, ήταν ηθικό άτομο. Συγκεκριμένα υποστηρίζει: «Μπορεί να πουλούσε το σώμα του, ποτέ όμως δεν πούλησε την ψυχή του. Απεναντίας, επέλεξε και/ή εξαναγκάστηκε να καταφύγει στο πρώτο προκειμένου να διαφυλάξει αμόλυντη τη δεύτερη και αυτό είναι το μεγαλείο του. Από αυτή την άποψη νομίζω ότι υπήρξε αναμφίβολα ένας άνθρωπος με μεγάλο ηθικό ανάστημα, ένας αληθινός άνδρας, όπως τον αποκαλούσε ο κριτικός Κώστας Γεωργουσόπουλος. Τελικά, ο Ταχτσής υπήρξε ένας μεγάλος αμαρτωλός, που όμως καθαγιάστηκε με το αθώο αίμα του».
Οι γυναίκες που τον ήθελαν
«ΟΦΕΙΛΩ να διευκρινίσω ότι ο Ταχτσής δεν ήταν μόνο ομοφυλόφιλος, αλλά αμφιφυλόφιλος. Δηλαδή, δεν είχε σχέσεις μόνο με άντρες, αλλά και με γυναίκες, πράγμα που επιβεβαιώνει ο ίδιος και όλοι όσοι τον γνώριζαν καλά. Είναι μύθος και μεγάλο λάθος να υποστηρίζεται ότι ήταν μόνο ομοφυλόφιλος. Απόδειξη, ότι αρκετές γυναίκες τον είχαν ερωτευτεί παράφορα και ήθελαν να τον παντρευτούν, να κάνουν παιδιά μαζί του (ακόμη και εκτός γάμου), παρόλο που γνώριζαν την ομοφυλοφιλία του. Στην Αυστραλία ο Ταχτσής ήταν έτοιμος να παντρευτεί μια πλούσια Εβραία, αλλά τα χάλασαν στο παρά πέντε για καθαρά οικονομικούς λόγους» αποκαλύπτει ο Γιάννης Βασιλακάκος σε συνέντευξή του στον ομογενή δημοσιογράφο Θέμη Καλλό, μέρος της οποίας δημοσιεύεται και στο βιβλίο του «Η άγνωστη αλληλογραφία του Κώστα Ταχτσή». «Πρέπει να τονίσω ότι ο Ταχτσής απεχθανόταν την ομοφυλοφιλία γενικά και τη δική του ειδικότερα, στο σημείο που να τη θεωρεί αρρώστια. Ελεγε ότι η ομοφυλοφιλία υπήρξε ο παράδεισος και η κόλασή του. Περισσότερο η δεύτερη, αφού τον οδήγησε, νομίζω, και στην τελική καταστροφή, με την άγρια δολοφονία του» συμπληρώνει ο συγγραφέας.
Business με τους καλλιτέχνες
ΣΕ ΜΙΑ επιστολή προς τον ζωγράφο φίλο του και τη σύζυγό του, που φέρει ημερομηνία Νοεμβρίου 1972, ο Ταχτσής μιλάει για τις... business της εποχής, τότε που -σύμφωνα πάντα με τα γραφόμενά του- γνωστοί σκηνοθέτες «σφάζονταν» για να αξιοποιήσουν τη δουλειά του, όπως και διάσημες ηθοποιοί για να ενσαρκώσουν κάποιον από τους ρόλους που είχε γράψει. Αναφέρει η συγκεκριμένη επιστολή: «Μία από τις επιστολές που με περίμεναν είχε ένα απόκομμα συνέντευξης του Γαβρά (του "Ζ") με τίτλο: Ο Γαβράς θέλει να γυρίσει το "Τρίτο στεφάνι". Λοιπόν, αυτό ήταν είδηση. Ο Ιόλας, τον οποίο είδα στο Μιλάνο (πλήρωσε παρεμπιπτόντως και το εισιτήριό μου) την ημέρα της έκθεσης του Γκίκα, εκεί μου πρόσφερε 500.000 δραχμές (17.000 δολάρια) για να αγοράσει τα δικαιώματα του βιβλίου μου για την ταινία έχοντας μιλήσει με τον Γαβρά πριν λίγες μέρες. Το ακόμη πιο σημαντικό, επέστρεψα από την πόλη της Ιowa μ' ένα συμβόλαιο ουσιαστικά στην τσέπη μου -δεν θ' αργήσει να υλοποιηθεί η δουλειά- με τον Κακογιάννη, ο οποίος μου προσφέρει 10.000 δολάρια προκαταβολή συν ένα ποσοστό επί των εισπράξεων μετά την κάλυψη των εξόδων. Η Μελίνα Μερκούρη, η Ειρήνη Παππά και άλλες σκοτώνονται κυριολεκτικά για το ποια θα παίξει την Εκάβη».
Αλκίνοος Μπουνιάς
Αλκίνοος Μπουνιάς 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου